Disticha Catonis, Liber IV

An English translation is available.

IV. praef.

Securam quicumque cupis perducere vitam,
Nec vitiis haerere animos, quae moribus obsint.
Haec praecepta tibi semper relegenda memento;
Invenies, quo te possis mutare, magistrum.

1. Despice divitias, si vis animo esse beatus,
Quas qui suscipiunt, mendicant semper avari.

2. Commoda naturae nullo tibi tempore deerunt,
Si contentus eo fueris. quod postulat usus.

3. Cum sis incautus nec rem ratione gubernes,
Noli fortunam, quae non est, dicere caecam.

4. Dilige denarium, sed parce dilige formam,
Quam nemo sanctus nec honestus captat habere.

5. Cum fueris locuples, corpus curare memento;
Aeger dives habet nummos, se non habet ipsum.

6. Verbera cum tuleris discens aliquando magistri,
Fer patris imperium, cum verbis exit in iram.

7. Res age, quae prosunt, rursus vitare memento
In quibus error inest, nec spes est certa laboris.

8. Quod donare potes, gratis concede roganti;
Nam recte fecisse bonis in parte lucrosum est.

9. Quod tibi suspectum est, confestim discute, quid sit;
Namque solent, primo quae sunt neglecta, nocere.

10. Cum te detineat Veneris damnosa voluptas,
Indulgere gulae noli, quae ventris amica est.

11. Cum tibi proponas animalia cuncta timere,
Unum praecipue tibi plus hominem esse timendum.

12. Cum tibi praevalidae fuerint in corpore vires,
Fac sapias; sic tu poteris vir fortis haberi.

13. Auxilium a notis petito, si forte labores;
Nec quisquam melior medicus quam fidus amicus.

14. Cum sis ipse nocens, moritur cur victima pro te?
Stultitia est morte alterius sperare salutem.

15. Cum tibi vel socium vel fidum quaeris amicum,
Non tibi fortuna est hominis sed vita petenda.

16. Utere quaesitis opibus, fuge nomen avari;
Quid tibi divitiae prosint, si pauper abundes?

17. Si famam servare cupis, dum vivis, honestam
Fac fugias animo, quae sunt mala gaudia vitae.

18. Cum sapias animo, noli ridere senectam;
Nam quicumque senet, sensus puerilis in illo est.

19. Disce aliquid; nam cum subito fortuna recessit
Ars remanet vitamque hominis non deserit unquam.

20. Prospicito cuncta tacitus, quid quisque loquatur;
Sermo hominum mores celat et indicat idem.

21. Exerce studium, quamvis perceperis artem,
Ut cura ingenium, sic et manus adiuvat usum.

22. Multum venturi ne cures tempora fati;
Non metuit mortem, qui scit contemnere vitam,

23. Disce, sed a doctis; indoctos ipse doceto;
Propaganda etenim est rerum doctrina bonarum.

24. Hoc bibe quod possis, si tu vis vivere sanus;
Morbi causa mali nimia est quaecumque voluptas.

25. Laudaris quodcumque palam, quodcumque probaris,
Hoc vive, ne rursus levitatis crimine damnes.

26. Tranquillis rebus semper adversa timeto,
Rursus in adversis melius sperare memento.

27. Discere ne cesses; cura sapientia crescit;
Rara datur longo prudentia temporis usu.

28. Parce laudato; nam quem tu saepe probaris,
Una dies qualis fuerit ostendet amicus.

29. Non pudeat quae nescieris te velle doceri;
Scire aliquid laus est, culpa est nihil discere velle.

30. Cum Venere et Baccho lis est et iuncta voluptas;
Quod lautum est animo complectere, sed fuge lites.

31. Demissos animo et tacitos vitare memento;
Quod flumen placidum est, forsan latet altius unda.

32. Cum tibi displiceat rerum fortuna tuarum
Alterius specta, quo sis discrimine peior.

33. Quod potes id tempta; nam litus carpere remis
Tutius est multo quam velum tendere in altum.

34. Contra hominem iustum prave contendere noli;
Semper enim deus iniustas ulciscitur iras.

35. Ereptis opibus noli maerere dolendo,
Sed potius gaude, si te contingat habere.

36. Est iactura gravis quae sunt amittere damnis;
Sunt quaedam, quae ferre decet patienter amicum.

37. Tempora longa tibi noli promittere vitae;
Quocumque ingrederis sequitur mors corporis umbra.

38. Thure deum placa, vitulum sine crescat aratro;
Ne credas placare deum, cum caede litatur.

39. Cede locum laesus fortunae, cede potenti;
Laedere qui potuit, prodesse aliquando valebit.

40. Cum quid peccaris, castiga te ipse subinde;
Vulnera dum sanas, dolor est medicina doloris.

41. Damnaris nunquam post longum tempus amicum,
Mutavit mores, sed pignora prima memento.

42. Gratior officiis, quo sis mage carior, esto,
Ne nomen subeas quod dicitur officiperdi.

43. Suspectus caveas ne sis miser omnibus horis,
Nam timidis et suspectis aptissima mors est.

44. Cum fueris proprios servos mercatus in usus,
Et famulos dicas, homines tamen esse memento.

45. Quam primum rapienda tibi est occasio prima,
Ne rursus quaeras quae iam neglexeris ante.

46. Morte repentina noli gaudere malorum:
Felices obeunt quorum sine crimine vita est.

47. Cum tibi sit coniux, ne res et fama laboret,
Vitandum ducas inimicum nomen amici.

48. Cum tibi contigerit studio cognoscere multa,
Fac discas multa, vita nil discere velle.

49. Miraris verbis nudis me scribere versus?
Hoc brevitas fecit, sensus coniungere binos.